بررسی نقش سیستم های پشتیبان تصمیم گیری بالینی در کاهش خطاهای پزشکی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سیستم های پشتیبان تصمیم گیری بالینی در کاهش خطاهای پزشکی از دیدگاه پزشکان و پرستاران بیمارستان های آموزشی درمانی شهرستان فردوس است.

پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-مقطعی است که در سال 1400 و سه ماهه اول سال 1401 در دو بیمارستان آموزشی- درمانی شهرستان فردوس انجام شد. جامعه پژوهش پزشکان و پرستاران بودند. در این مطالعه از روش سرشماری، استفاده و جامعه پژوهش به عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه آریایی و همکاران بود. پس از گردآوری پرسشنامه‏ ها، داده‏ ها با استفاده از روش های آمار توصیفی  مورد بررسی قرار گرفتند.

تعداد 42 نفر از کارکنان کادر درمان وارد مطالعه شدند. از دیدگاه پزشکان سیستم پشتیبان تصمیم می تواند منجر به کاهش احتمال بروز واکنش های آلرژی شدید و تداخل دارویی (60%)، امکان دسترسی سریع به سوابق دارویی بیمار (50%) و ثبت دستورات به صورت کامپیوتری (30%) ‏شود. از دیدگاه پرستاران حذف مشکلات مربوط به دست خط ناخوانای پزشکان (25%)، کاهش احتمال فراموش کردن تکرار آزمایش یا رادیولوژی (18/8%)، دسترسی سریع به اطلاعات روزآمد در حین کار (12/5%) و کاهش احتمال بروز آمبولی (9/4%) از مزایای سیستم های پشتیبان تصمیم گیری بالینی می باشند.

با توجه به اهمیت توسعه این سیستم ها در بیمارستان ها و همچنین سنجش آمادگی کادر درمان جهت پذیرش سیستم های پشتیبان تصمیم گیری، پیشنهاد می گردد آموزش های لازم در این زمینه ارایه گردد.