الگوی اعتماد سیاسی در نهج البلاغه با استفاده از راهبرد داده بنیاد

اقتدار، مشروعیت و پیشرفت متوازن و پایدار کشورها مرهون همکاری و مشارکت مردم در امور مختلف است، حکومت‎ها جهت ارتقاء مشروعیت و اقتدار خود، و جلب همکاری و مشارکت مردم، ناگزیر باید اعتماد مردم را جلب کنند و مورد اعتماد مردم باشند. پژوهش حاضر پژوهشی بنیادی و کیفی است که با استفاده از راهبرد داده بنیاد نظام‎مند انجام شده است. با تحلیل داده ‎ها براساس روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی 127 مفهوم و 14مقوله احصاء گردیده است. یافته‎ های پژوهش حاضر نشان می دهد که خدا‎محوری، عدالت‎ محوری و مردم‎ مداری با هم و در کنار هم می‎توانند به اعتماد مردم به نظام و حاکمان سیاسی منجر شوند؛ همچنین فرهنگ سیاسی جامعه بسترساز اعتماد سیاسی است و مولفه ‎های حمایت مدیران و توطیه دشمنان عوامل مداخله‎ گر هستند؛ به ‎علاوه حاکمان با اتخاذ راهبردهای اصلاح و نظارت، خدمت‎رسانی و شایسته‎ سالاری می‎توانند، موجبات حفظ و ارتقای اعتماد سیاسی را فراهم آورند، و به پیامدهای اعتماد سیاسی، یعنی بقای حکومت و رشد و پیشرفت دست یابند. با توجه به اینکه نهج ‎البلاغه از منابع اصیل فرهنگ اسلامی است و با فرهنگ بومی ایران تطابق دارد؛ توجه، تمرکز و برنامه‎ ریزی برای ارتقای مولفه ‎های تحقیق حاضر می‎تواند اعتماد مردم به نظام و دولت را بهبود بخشد.