مقایسه تاثیر آموزش چند رسانه ای با آموزش تلفنی بر درک از بیماری در بیماران مبتلا به آنفارکتوس میوکارد بعد از ترخیص: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

رفتارهای مرتبط با سلامتی افراد مبتلا به آنفارکتوس میوکارد به شدت تحت تاثیر درک از بیماری آن ها قرار دارد و آموزش یکی از روش های افزایش درک از بیماری به شمار می رود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه آموزش چند رسانه ای با آموزش تلفنی بر درک از بیماری در مبتلایان به آنفارکتوس میوکارد انجام گرفته است.

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در مورد 32 بیمار مبتلا به آنفارکتوس میوکارد مرخص شده در سال 1399-1398 در شهر گناباد و مشهد انجام گرفت. نمونه ها به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه چند رسانه ای و تلفنی قرار گرفتند. محتوای مداخله شامل روند بیماری، علایم، پیشگیری و درمان و مراقبت های بعد از ترخیص بود. محتوای آموزشی یکسان بود و در گروه تلفنی به صورت مکالمه و در گروه چند رسانه ای به صورت فیلم، صدا و تصویر ارایه شد. پرسشنامه کوتاه درک از بیماری (Brief IPQ) در روز اول و هفته ششم بعد از ترخیص تکمیل شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 20 و با آزمون های Kolmogorov-Smirnov، مجذور کای، دقیق فیشر، تی مستقل، تی زوجی و آزمون Levene در سطح معناداری کم تر از 050/0 انجام یافت.

نتایج نشان داد که میانگین نمره مولفه های درک از بیماری بعد از مداخله نسبت به قبل در بیماران هر دو گروه آموزش چند رسانه ای و تلفنی افزایش معناداری داشته است (050/0>p)، ولی در مقایسه بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (050/0<p).

هر دو روش آموزشی چند رسانه ای و آموزش تلفنی باعث ارتقای درک از بیماری در بیماران مبتلا به آنفارکتوس میوکارد می شود. لذا پیشنهاد می شود آموزش دهنده متناسب با تفاوت های فردی و امکانات آموزش گیرنده، نوع آموزش را انتخاب و مدیران سلامت، سیاست های مناسب را برای بهره مندی بیماران از مراقبت های پرستاری از راه دور پس از ترخیص اعمال کنند.