زیبایی شناسی ساختاری خطبه 155 نهج البلاغه (در وصف خفاش)

در عصر ما، زیبایی شناسی یکی از شاخه های فلسفه است که به بررسی زیبایی و هنر می پردازد. زیبایی سخن با انتخاب کلمات مناسب در برخی موارد و ترکیب روش های مختلف در دیگر موارد به وجود می آید. اسلوب شناسی یکی از جدیدترین رویکردها است که به دنبال کشف معناشناختی های زیبایی در متن است و به مطالعه متون ادبی برای تحلیل اسالیب با هدف کشف ارزش های زیبایی می پردازد. اهمیت تحلیل اسلوبی در آشکارسازی معناشناختی های زیبایی در متن است. این مطالعه به بررسی جنبه های هنری و زیبایی در سخنرانی شماره 155 از نهج البلاغه می پردازد که در آن بدیع خلقت خفاش توصیف شده است. در این مطالعه با استفاده از رویکرد توصیفی-تحلیلی و با توجه به روش آماری، سعی شده است تا اسالیب مهم مورد استفاده در این سخنرانی و نقش آن ها در زیبایی آن کشف شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که امام (ع) با استفاده از اسلوب سوال، توانایی خود در جلب توجه شنونده به بدیع خلقت خدا را افزایش می دهد، علاوه بر نشان دادن شگفتی وجود قدرت بینایی در شب و ناتوانی آن در روز، با ارایه آنچه به آن تاخیر رسیده حرفهای او را جذاب تر می کند. او از حرفانفی منفی "نه" و "نمی" بر اساس شرایط و موقعیت هایی که قصد توصیف آن ها را داشته، استفاده کرده است و با حذف برخی عبارات از سخنان خود و تکرار حروف احساسی "واو" و "فاء"، زیبایی بیانش را تقویت کرده و یک ایقاع خاص به وجود آورده است. اسلوبی که در این سخنرانی بیشتر به کار رفته است اسلوب اطلاعی و تعداد زیادی از آن استفاده شده است و همچنین روند اتصالی که اغلب برای ارتباط بین اسالیب اطلاعی به کار رفته است، با هدف توصیف بدیع خلقت خفاش، با هدف اصلی سخنرانی سازگار است. بنابراین، استفاده از اسالیب اطلاعی نسبت به سایر اسالیب توصیه می شود.