کنترل زیستی و شیمیایی بیماری کپک خاکستری توت فرنگی در گلخانه

کپک خاکستری که عامل آن Botrytis cinerea Pers.: Fr. است، از بیماری های مهم توت فرنگی درشرایط مرطوب به شمار می آید. در این تحقیق تاثیر قارچ کش های تجاری روماک® با ماده موثر عصاره گیاه بنه (Pistacia atlantica Desf.) با غلظت های 3، 4 و 5، سرناد® حاوی باکتری Bacillus subtilis QST 713 با غلظت های 3، 5 و 7، و مخلوط معدنی سراکویینت® متشکل از سولفات مس و فسفیت پتاسیم با غلظت های 2/5، 3 و 3/5، در مقایسه با قارچ کش سیگنوم® (بوسکالید+پیراکلواستروبین) با غلظت یک در هزار و تیمار شاهد (آب پاشی) جهت کنترل بیماری کپک خاکستری توت فرنگی بررسی شد. آزمایشات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و چهار تکرار در دو گلخانه تحقیقاتی و تجاری صورت گرفت. محلول پاشی ها همزمان با تشکیل گل در سه مرحله، هر 10-7 روز یک بار انجام شد. ارزیابی اثر تیمارها بر اساس درصد گل های سوخته و تعداد میوه های آلوده در بوته ها در گلخانه و درصد میوه های آلوده پس از انبارداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که قارچ کش سیگنوم® بیشترین تاثیر را در کاهش سوختگی گل، تعداد میوه های آلوده و درصد میوه های آلوده در مراحل مختلف ارزیابی داشت. قارچ کش های روماک با غلظت چهار در هزار، سرناد پنج در هزار و سراکویینت سه در هزار به ترتیب 83/2-74/9، 83/6-71/6 و 82/6-72/1 درصد، تعداد میوه های آلوده را کاهش دادند. کارایی این تیمارها در کاهش درصد میوه های آلوده به ترتیب 57/9، 54/3 و 66/7 درصد پس از برداشت برآورد شد. ارزیابی تاثیر تیمارها بر سوختگی گل توسط روماک، سرناد و سراکویینت با غلظت های مذکور به ترتیب، 89/3-62/5، 9/5-54/90 و 91/5-71/4 درصد تعیین شد. به این ترتیب، استفاده از قارچ کش های روماک®، سرناد® و سراکویینت® برای کنترل بیماری کپک خاکستری توت فرنگی، در مراحل تشکیل گل و هر هفت روز یک بار کارایی مناسبی داشته و اثرات سوء بهداشتی و زیست محیطی کمتری در مقایسه با قارچ کش های شیمیایی آلی دارند.