پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس جهت گیری زندگی و انعطاف پذیری شناختی در بین بانوان شهرستان بانه در سال 1400

با توجه به نوظهوربودن بیماری کووید 19 و اهمیت اضطراب این بیماری در سلامت روان بانوان هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب کرونا  بر اساس جهت گیری زندگی و انعطاف پذیری شناختی در بین بانوان شهرستان بانه بود. 

این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است که به روش مقطعی انجام شد. مقطعی و از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه بانوان شهرستان بانه بودند که از بین آنها 250 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های جهت گیری زندگی، انعطاف پذیری شناختی و اضطراب کرونا پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با مدل هم زمان در نرم افزار spss ویراست 18 تحلیل شدند.

  نتایج نشان داد که بین جهت گیری خوش بینانه با اضطراب کرونا و ابعاد آن همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بین جهت گیری بدبینانه و بعد جسمانی اضطراب کرونا همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. بین انعطاف پذیری شناختی و اضطراب کرونا همبستگی منفی و معنادار وجود دارد و نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که جهت گیری خوش بینانه، ادراک گزینه های مختلف و ادراک کنترل پذیری به ترتیب 7 و 3/7 درصد از واریانس اضطراب کرونا را تبیین می کنند.

یافته ها نشان داد جهت گیری به زندگی و انعطاف پذیری شناختی نقش مهمی در اضطراب کرونا بانوان دارند؛ بنابراین هدف قراردادن چنین مباحثی در  برنامه مداخلات روان شناختی افراد می تواند در کاهش اضطراب کرونا آنان مفید باشد.