شیوع مصرف مواد نیروزا در ورزشکاران ایران

هدف اصلی از اجرای این طرح تحقیقی بررسی شیوع مصرف مکمل ها و دارو های نیروزا در باشگاه های ورزشی کشور بود. جامعه آماری این پیمایش ملی کلیه ورزشکاران سازمان یافته کشور در سال 1389 بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای ورزشکاران در 17 استان کشور انتخاب و با روش نمونه گیری خوشه ای سعی شد تا با استفاده از فرم آنلاین، پرسشنامه سنجش شیوع مصرف مواد نیروزا بین ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی فعال در آن استان ها توزیع و اطلاعات لازم جمع آوری شود که در مجموع 12020 پرسشنامه در بیش از 50 رشته ورزشی در این 17 استان جمع آوری، کد‫گذاری و وارد نرم افزار SPSS شدند. نتایج این پیمایش مشخص ساخت 1859 ورزشکار از 12020 ورزشکار شرکت کننده در این پیمایش (465/15 درصد از کل شرکت کنندگان در این پیمایش) تا کنون اقدام به مصرف مواد نیروزا نموده اند. از بین دارو های نیروزا بیشترین شیوع در بین ورزشکاران ایرانی به ترتیب شامل دارو های کاهش وزن (560/3 درصد)، استرویید های آنابولیک (028/3 درصد) و دارو های تغییر اشتها (921/1 درصد) بود و در شایع ترین مکمل نیز مکمل های ویتامینی (858/9 درصد)، مکمل های پروتیینی (367/9 درصد) و کراتین (11/8 درصد) بود. البته این الگو در بین زنان و مردان ورزشکار متفاوت بود. بر اساس اطلاعات ارایه شده در این پیمایش مشخص شد حدود 15 درصد از ورزشکاران ایرانی اقدام به مصرف مواد نیروزا می نمایند که این میزان در مردان ورزشکار بیشتر بوده و البته مصرف مواد نیروزا در زنان نیز درصد قابل توجهی داشت. برخی از این مواد دارای عوارض جانبی بسیار خطرناک و ثابت شده ای بوده و سلامت ورزشکاران ایرانی را به شکل جدی تهدید می نمایند. با توجه به نتایج این پژوهش، سیاستمداران و مسیولان مرتبط می بایست اقدام به تدوین برنامه های پیشگیری و آموزشی در هر منطقه کشور نمایند.