بررسی ریسک فاکتورهای دردهای کمری در پلیس راهور اصفهان

کمردرد، شایع ترین اختلال اسکلتی-عضلانی شناخته شده در جوامع نظامی و به طور ویژه پلیس می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل خطر دردهای کمری در نیروهای پلیس راهور اصفهان بود.

پژوهش حاضر به صورت مقطعی و بر روی 100 نیروی پلیس راهور اصفهان در دو گروه 50 نفری مبتلا به کمردرد و سالم انجام شد. مجموعه وسیعی از عوامل خطر دردهای کمری در قالب دو دسته عوامل خطر شغلی و غیرشغلی با استفاده از پرسشنامه و نیز 4 تست حرکتی ارزیابی گردید. داده های اندازه گیری شده با استفاده از آزمون آماری رگرسیون لجستیک و با نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد.

مهم ترین عوامل خطر غیرشغلی شامل: افزایش سن، وزن، شاخص توده بدنی، ساعات نشستن، ایستادن و رانندگی در زمان های غیرکاری، دفعات تکرار برداشتن اجسام سنگین در زمان های غیرکاری، افسردگی و اضطراب و نیز کاهش میزان فعالیت بدنی در اوقات فراغت، میزان و کیفیت خواب و ثبات ناحیه مرکزی بدن بودند (0.05 ≤p). مهم ترین عوامل خطر شغلی را نیز افزایش سابقه شغلی، ساعات نشستن و ایستادن در محیط کاری، دفعات خم شدن و چرخش های کمری بدون برداشتن اجسام در محیط کاری، استرس شغلی و نیز کاهش میزان استراحت و میزان فعالیت جسمانی سازمان یافته در محیط کاری و رضایت شغلی تشکیل دادند (0.05 ≤p).

به کارگیری برنامه های پیشگیرانه با در نظرگیری عوامل خطر مهم به دست آمده در پژوهش حاضر می تواند علاوه بر پیشگیری از کمردرد در نیروهای پلیس راهور، هزینه های مرتبط و نیز غیبت های کاری مکرر به دلیل مبتلا شدن به کمردرد را کاهش دهد.