بررسی اثر عصاره آبی و الکلی گل همیشه بهار (Calendula Officinalis) در مهار رشد عوامل قارچی جداشده از مبتلایان به کاندیدیازیس دهانی در شرایط آزمایشگاهی

 امروزه تعداد زیادی از داروهای ضد قارچی در دنیا تولید می شوند، اما مساله اصلی مقاومت به این داروها است و به همین دلیل یافتن داروهای جدید و موادی که اثر ضد قارچی داشته باشند، همواره مورد توجه پژوهشگران حوزه های مختلف بوده است. در این تحقیق به بررسی اثرات ضد قارچی عصاره گل همیشه بهار بر روی گونه های کاندیدایی جداشده از مبتلایان به کاندیدیازیس دهانی پرداخته می شود.

 در این مطالعه تجربی عصاره های آبی و الکلی گل همیشه بهار با روش خیساندن تهیه شدند. حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MFC) عصاره های آبی و الکلی گل همیشه بهار علیه ایزوله های کاندیدا آلبیکنس، کاندیدا گلابراتا، کاندیدا پاراپسیلوزیس، کاندیدا تروپیکالیس و کاندیدا کروزه ای به روش میکرودایلوشین (پروتکل CLSI M27-A3) تعیین گردید.

ملاحظات اخلاقی: 

در این مقاله، اصالت متن، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

 MIC و MFC عصاره آبی گلبرگ گیاه همیشه بهار برای کاندیدا آلبیکنس 512 میکروگرم بر میلی لیتر و برای کاندیدا گلابراتا 1024 میکروگرم بر میلی لیتر بود، در حالی که MIC و MFC عصاره الکلی برای کاندیدا کروزه ای و کاندیدا گلابراتا 16 میکروگرم بر میلی لیتر بود. همچنین برای کاندیدا تروپیکالیس و کاندیدا پاراپسیلوزیس نسبت به عصاره آبی و عصاره الکلی حساسیتی مشاهده نشد، به علاوه کاندیدا کروزه ای به عصاره آبی و کاندیدا آلبیکنس به عصاره الکلی مقاوم بودند.

 کاندیدا گلابراتا نسبت به هر دو نوع عصاره گل همیشه بهار حساس بود و عصاره الکلی نسبت به عصاره آبی در غلظت کمتری قادر به مهارکردن رشد ایزوله های کاندیدا گلابراتای مورد آزمون بود.