گرفتگی شریان آگزیلاری در حین سوراخ کردن به کمک ونوگرافی ریل تایم جهت کاشت دستگاه الکترونیکی قلبی

امروزه شاهد افزایش روزافزون کاشت دستگاه های الکترونیکی قلبی و گسترش اندیکاسیون آنها هستیم. سوراخ کردن شریان آگزیلاری به کمک ونوگرافی کنتراست به دلیل اثربخشی بالا و عوارض کم، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. گرفتگی شریان آگزیلاری موردی است که پیش از این به دفعات گزارش شده است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان گرفتگی شریان آگزیلاری در حین سوراخ کردن به کمک ونوگرافی کنتراست به صورت ریل تایم و همچنین تاثیر آن بر موفقیت سوراخ کردن است.

در این مطالعه مقطعی، 137 بیمار متوالی که جهت کاشت ضربان ساز دایمی یا کاشت دفیبریلاتور- کاردیوورتر قابل کاشت با استفاده از ونوگرافی کنتراست بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند. پس از موفقیت آمیز بودن سوراخ کردن یا سپری شدن یک دوره پنج دقیقه ای، ونوگرافی تکرار شد. گرفتگی شریان آگزیلاری با کاهش قطر لومن بیش از 50% شناخته می شود. گرفتگی درجه یک (90-50%) و درجه دو (بیش از 90%) بر اساس درصد کاهش قطر لومن دسته بندی شد.

سوراخ کردن شریان آگزیلاری در مدت پنج دقیقه در 124 بیمار (90/5%) با موفقیت انجام شد و در بقیه با استفاده از دسترسی ساب کلاوین انجام شد. بروز کلی گرفتگی شریان آگزیلاری بیش از 50% برابر بود با 33/6% (46 بیمار؛ 32 زن و 14 مرد). گرفتگی درجه یک در 38 بیمار (27/8%) و گرفتگی درجه دو در 8 بیمار (5/8%) مشاهده شد. سوراخ کردن موفقیت آمیز در پنج دقیقه در بیماران مبتلا به گرفتگی شریانی به طور معنی داری کمتر بود (37 (80/4%) در مقابل 87 (95/6%)، 0/010=p).

بر اساس نتایج این مطالعه، گرفتگی شریان آگزیلاری در هنگام سوراخ کردن شریان آگزیلاری به کمک ونوگرافی کنتراست غیرمعمول نیست و در سنین بالاتر و زنان بیشتر رخ می دهد و تاثیر نامطلوب قابل توجهی بر طول مدت سوراخ کردن، دفعات تلاش و سوراخ کردن موفق دارد.