تاثیر تابش لیزر کم توان بر میزان ریلپس دندان های قدامی مندیبل بعد از درمان ارتودنسی ثابت با کشیدن دندان

ثبات درمان ارتودنسی چالش بزرگی برای ارتودنتیست و بیماران است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر لیزر کم توان بر میزان ریلپس دندان های قدامی مندیبل می باشد.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی 20 مراجعه کننده 18-12 ساله برای انجام درمان ارتودنسی، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه ها با روش تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه 10 نفری مورد و شاهد تقسیم شدند. قبل از شروع درمان ارتودنسی، کست گچی نمونه ها تهیه و شاخص بی نظمی (Little’s irregularity index) با استفاده از گیج ABO (American Board of Orthodontic Measuring Gauge) محاسبه شد. بعد از اصلاح کرادینگ، در هر دو گروه، آرچ وایر از دندان های قدامی مندیبل برداشته شد. سپس به 4 نقطه از دندان های سانترال، لترال، کانین مندیبل در1/3 کرونالی ریشه، لیزر دیود با طول موج 808 نانومتر، توان 250 (mw)، انرژی 4 ژول و continuous wave mode، به مدت 16 ثانیه ساطع شد. در پایان هفته اول (T1)، دوم (T2)، سوم (T3) و چهارم (T4) میزان ریلپس با استفاده از شاخص بی نظمی Little اندازه گیری و مقایسه شد.

در این مطالعه 20 بیمار 18-12 ساله با کرودینگ 9-5 میلی متر در دندان های قدامی مندیبل با بهداشت دهانی خوب بررسی شدند. میانگین ریلپس هفته اول (T1) بعد از تابش لیزر کم توان، در گروه آزمایش برابر با صفر و در گروه کنترل 0/15±0/05 میلی متر را نشان داد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نمی باشد. طی هفته های بعد تفاوت آماری معنی داری بین میزان ریلپس دو گروه وجود داشت (0/003=p). میانگین درصد ریلپس در گروه آزمایش، 4/31±4/48 و در گروه کنترل 5/52±12/06 نشان داده شد (0/003=p).

نتایج مطالعه نشان داد که تابش لیزر کم توان با طول موج 808 نانومتر بر روی دندان های قدامی مندیبل در دوره ریتنشن باعث کاهش قابل توجه ریلپس می شود. بنابراین شاید بتوان استفاده از لیزر را به عنوان یک روش موثر در کاهش ریلپس و خصوصا ریلپس فوری پیشنهاد کرد.