اثرات ضددردی آلفا پاینن در مدل های درد ایجاد شده به وسیله آزمون های رایتینگ و پلانتار در موش صحرایی

درد یک حس ناخوشایند است. مطالعه بر روی ترکیبات ضد درد طبیعی می تواند سودمند باشد. لذا هدف از این مطالعه اثرات ضددردی آلفا پاینن در مدل های درد ایجاد شده به وسیله آزمون های رایتینگ و پلانتار در موش صحرایی بود.

در این مطالعه تجربی که در سال 1399 انجام شد، 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی              30±270 گرم مورد استفاده قرار گرفت. موش ها در 5 گروه به طور تصادفی تقسیم شدند؛ گروه اول: نرمال سالین به صورت داخل صفاقی تجویز شد، گروه دوم: دیکلوفناک سدیم با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تجویز شد، گروه سوم: آلفا پاینن با دوز 1/0 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تجویز شد، گروه چهارم: آلفا پاینن با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تجویز شد و گروه پنجم: آلفا پاینن با دوز 10میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تجویز گردید. سپس آزمون های رایتینگ و پلانتار تست(پنج گروه برای هر آزمون) انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که در آزمون رایتینگ تعداد پیچش های شکمی در گروه هایی که آلفا پاینن دریافت کردند به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود(05/0p<). هم چنین دیکلوفناک سدیم 5 میلی گرم موجب کاهش شدت درد در مقایسه با گروه کنترل در آزمون رایتینگ شد(05/0p<). در برخی از زمان های آزمون پلانتار شدت درد در گروه هایی که آلفا پاینن با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم و دیکلوفناک سدیم 5 میلی گرم دریافت کرده بودند، به طور معنی داری از گروه کنترل کمتر بود(05/0p<).

آلفا پاینن در دوزهای 5 و 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می تواند همانند دیکلوفناک سدیم با دوز 5 میلی گرم موجب کاهش شدت در مدل درد احشایی آزمون رایتینگ شود. هم چنین در زمان 30 و 60 دقیقه در آزمون پلانتار آلفا پاینن با دوز  5 میلی گرم بر کیلوگرم توانست همانند دیکلوفناک سدیم با دوز 5 میلی گرم موجب کاهش درد ناشی از حرارت در مقایسه با گروه کنترل شد.