بررسی سطح دانش، نگرش و عملکرد دندانپزشکان شیراز در رابطه با بیماری آرنج تنیس بازان

بیماری آرنج تنیس بازان از شایع ترین بیماری های ایجاد کننده درد در مفصل آرنج است که شیوع آن قبل از 40 سالگی به طور میانگین 1 تا 2 درصد بوده و در افراد بالای 40 سال در مردان 4 برابر و در زنان 2 برابر می گردد. دندان پزشکان گروهی هستند که به سبب انجام مکرر فعالیت های فیزیکی ظریف و یک شکل بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند، لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی سطح دانش، نگرش و عملکرد (KAP)دندانپزشکان شیراز در رابطه با بیماری آرنج تنیس بازان بود.

این یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد، که در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری شامل 51 دندان پزشک با سابقه فعالیت بالینی حداقل سه سال در شهر شیراز بودند. شرکت کنندگان فاقد فعالیت بالینی مستقیم و افراد دارای بیماری زمینه ای مرتبط از مطالعه خارج شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بوده و پرسشنامه نهایی در پنج بخش؛ اطلاعات شخصی، اطلاعات طبی، بررسی دانش، بررسی نگرش و بررسی عملکرد طراحی شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.

در جامعه مورد مطالعه، 8/9 درصد افراد علایمی که حاکی از ابتلا به بیماری آرنج تنیس باز می باشند را نشان دادند. به طور میانگین دندان پزشکان مورد بررسی 13/0 بار در سال گذشته به بیماری آرنج تنیس باز مبتلا شده بودند. میانگین نمره آگهی در جامعه 9/34 نمره از 100، میانگین نمرات نگرش1/73 و میانگین نمرات عملکرد1/64 محاسبه گردید. طبق آزمون های آماری نمرات حاصله از این سه فاکتور به صورت معنی داری با هم در ارتباط هستند(05/0p<).

علی رغم سطح قابل قبول دانش، نگرش و عملکرد، نتایج نشان داد که بین سن، سابقه کار و میزان مواجهه با بیماری های مفصلی و از کار افتادگی حاصل از بیماری آرنج تنیس باز با نمره دانش، نگرش و عملکرد ارتباط معنی داری وجود دارد که با توجه به دوری از فضای آموزش با افزایش سن طبیعی است. بالا بردن سطح دانش، نگرش و عملکرد به وسیله سیاستگذاران سلامت با گذراندن واحدهای تحصیلی و برگزاری آموزش های مدون در این حیطه ها پیشنهاد می شود.