پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس نگرش های مربوط به عشق در کارمندان اقماری شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق

هدف این پژوهش پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس نگرش های مربوط به عشق در کارمندان اقماری شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق بود. پژوهش حاضر کاربردی، از نوع پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارمندان اقماری مرد متاهل شرکت نفت خانگیران سرخس به همراه همسرانشان بود که تعداد140 نفر (85 مرد، 55 زن) به عنوان حجم نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه رضامندی همسران افروز (فرم کوتاه) و پرسشنامه نگرش های مربوط به عشق (LAS) استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش به روش رگرسوین گام به گام انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که رضایت زناشویی بر اساس نگرش های عشق ورزی رمانتیک (53/0)، واقع گرایانه (08/0)، بازیگرانه (02/0) و دوستانه (18/0) در سطح 01/0>p در کارمندان اقماری شرکت بهره برداری نفت و گاز شرق قابل پیش بینی است. همچنین نتایج نشان داد که سبک های عشق شهوانی و فداکارانه، قادر به پیش بینی رضایت زناشویی در این افراد نبودند. از این یافته ها می توان استنباط کرد که نگرش های عشق ورزی، متغیری موثر بر رضایت زناشویی در کارمندان اقماری و همسرانشان است و قادر به پیش بینی رضایت زناشویی در این افراد می باشد و فرضیه این پژوهش مبنی بر پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس نگرش های مربوط به عشق، مورد تایید قرار گرفت. درنهایت پیشنهاد می شود در تحقیقات آتی رضایت زناشویی بر اساس نگرش های مربوط به عشق در کارمندان اقماری با کارمندان غیر اقماری مقایسه و بررسی شود.