اخلاق رابطه ای به عنوان پیش بین موفقیت و شکست در ازدواج

یافتن متغیرهای موثر در موفقیت ازدواج همواره مورد توجه مشاوران و روان درمانگران بوده است. اخلاق رابطه ای به اعتماد، عدالت، وفاداری، مسیولیت پذیری و استحقاق (شایستگی) در روابط اشاره دارد و منصفانه بودن روابط را تحت تاثیر قرار می دهد. دارای دو بعد عمودی (اخلاق در خانواده اصلی) و افقی (روابط بین همسران) است. هدف پژوهش حاضر تعیین اخلاق رابطه ای به عنوان پیش بین موفقیت و شکست ازدواج زنان بود. جامعه موردمطالعه در پژوهش حاضر زنان متقاضی طلاق و عادی شهر اهواز بودند. نمونه پژوهش شامل 150 زن متقاضی طلاق و 150 زن عادی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان مقیاس اخلاق رابطه ای و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی محقق ساخته را تکمیل کردند. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. نتایج نشان داد که ترکیب خطی مولفه های اخلاق رابطه ای در خانواده اصلی و مولفه های اخلاق رابطه ای در روابط زناشویی پیش بین قوی موفقیت و شکست ازدواج زنان بود و روش تحلیل ممیز تفکیکی نشان داد که مولفه های عدالت و انصاف، وفاداری و استحقاق در خانواده اصلی و مولفه های عدالت و انصاف و وفاداری در روابط زناشویی هرکدام به تنهایی موفقیت و شکست ازدواج را به خوبی از هم تفکیک کردند؛ اما مولفه استحقاق در روابط زناشویی به تنهایی قادر به تفکیک موفقیت و شکست ازدواج نبود. اخلاق رابطه ای افقی نسبت به اخلاق رابطه ای عمودی نیز قدرت پیش بین قوی تری دارد؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که اخلاق رابطه ای نقش تعیین کننده ای در پیش بینی کارکردهای خانواده و ماندگاری روابط زناشویی دارد. بر این اساس با توجه به تاثیر اخلاق رابطه ای پیشنهاد می شود که متغیر مذکور در پایداری ازدواج مورد توجه قرار گیرد.