تبیین الگوی مداخله شهرسازی تاکتیکال در فضاهای مرتبط با بافت تاریخی شهرهای ایران (نمونه مورد مطالعه: محله پامنار، بافت تاریخی شهر کرمان)

این پژوهش سعی در یافتن پاسخ پرسش هایی نظیر، پروژه های شهرسازی تاکتیکال در راستای ارتقای عملکرد بافت های تاریخی کشور (با تاکید بر محله پامنار شهر کرمان) دارد. اینکه چگونه می توان خلاها و ناکارآمدی های بافت های تاریخی ایران (با تاکید بر محله پامنار شهر کرمان) را با استفاده از رویکرد شهرسازی تاکتیکال شناسایی و مرتفع ساخت؟ روش انتخاب شده برای دستیابی به اهدف مذکور، با رویکرد کیفی  و ابزار جمع آوری اطلاعات نیز شامل دو بخش مصاحبه و برداشت میدانی بوده و تحلیل بخش مصاحبه با استفاده از نرم‍ افزارMaxQDA2020  به انجام رسیده است. تجزیه وتحلیل داده های مصاحبه به شناسایی حوزه‍ ها و مقوله های متنوعی در ارتباط با مسایل، مشکلات و راه ‍کارهای مقابله با آنان انجامید. همچنین برداشت‍ های میدانی به شناسایی 9 گونه فضا در سطح محله ختم گردید. لذا ترکیب دو بخش تحلیلی یاد شده منجر به خلق پروژه های شهرسازی تاکتیکال در بافت تاریخی محله پامنار شهر کرمان شد. از این رو عمده فضاهای شناسایی شده در محله جزء فضاهای مورد غفلت و باقی مانده بود، فضاهایی که ریشه بسیاری از مشکلات محله را شکل داده است. بنابراین، راه کار رویکرد شهرسازی تاکتیکال قابل اجرا در محدوده مورد پژوهش، استفاده موقت از فضاهای یاد شده و تبدیل آن ها به فضاهای چند عملکردی جهت رونق بخشی به زیست اجتماعی-اقتصادی شهروندان محله تشخیص داده شده است.

اهداف پژوهش:

شناسایی شیوه مداخله شهرسازی تاکتیکال در فضاهای شهری بافت های تاریخی کشور (با تاکید بر نمونه مورد مطالعه).ظرفیت سنجی نظام محلات سنتی ایران (با تاکید بر نمونه موردمطالعه) به منظور کاربست رویکرد شهرسازی تاکتیکال.

سوالات پژوهش:

پروژه های شهرسازی تاکتیکال در راستای ارتقای عملکرد بافت های تاریخی کشور (با تاکید بر نمونه موردمطالعه) کدامند؟چگونه می توان خلاها و ناکارآمدی های بافت های تاریخی ایران (با تاکید بر نمونه موردمطالعه)را با استفاده از رویکرد شهرسازی تاکتیکال شناسایی و رفع نمود؟