تحلیل نمودهای تزیینی نما در روستاهای بلوچستان مرکزی و جستجوی ارتباط آن با صنایع دستی این ناحیه (نمونه موردی: روستای پتان)

نقوش و تزیینات، یکی از مظاهر تجلی اندیشه ها، باورها و احساسات اقوام و مناطق بوده اند. این امر به واسطه دوری نسبی روستاها از شهر و فقدان انگیزه های نمایشی به ویژه در پیکره معماری، اغلب در این مناطق اصالتی دوچندان دارد. باتوجه به بعد مسافت استان سیستان و بلوچستان نسبت به سایر مناطق، نوشته ها و مستندات اندکی از بناهای بومی به ویژه تزیینات آن وجود دارد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی است و روش جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی می باشد. نتایج حاصل بیانگر وجود شباهت های فرمی در تزیینات به کار رفته در جداره های بیرونی بناها و تاثیرگذار در سیمای بصری بافت می باشد. براساس نتایج و درصدهای گرفته شده می توان گفت که ارتباط نزدیکی بین نقوش تزیینی معماری بلوچستان با سایر دست سازه های این خطه به ویژه هنر سوزن دوزی و سفال از نظر نوع نقوش به‍کار رفته و نظام قرارگیری آن ها در کنار یکدیگر وجود دارد. در نهایت، به نظر می رسد که می توان گفت نقوش و تزیینات معماری روستای پتان کاملا متاثر از نقوش صنایع دستی این روستا می باشد نه معکوس آن که تاکنون تصور می شد.

اهداف پژوهش:

بازخوانی نظام تزیینات در معماری بومی بلوچستان.ارتباط تزیینات در معماری بومی بلوچستان با سایر هنرهای سنتی منطقه.

سوالات پژوهش:

 آیا ارتباط نزدیکی بین نقوش تزیینی معماری بلوچستان با سایر دست سازه های این خطه وجود دارد؟نقوش و تزیینات معماری روستای پتان از نقوش صنایع دستی این روستا چه تاثیری پذیرفته است؟