تاثیر هوش هیجانی، خودتنظیمی و ابراز وجود بر رضایت تحصیلی با میانجی گری حمایت اجتماعی ادراک شده در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر واسطه ای حمایت اجتماعی ادراک شده در رابطه بین رضایت تحصیلی، هوش هیجانی، خودتنظیمی و ابراز وجود در دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش، همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه بود که از بین آنها 384 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای بود. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه رضامندی تحصیلی عنبری و همکاران(ASQ) ، پرسشنامه خودسنجی شات(SRI)، پرسشنامه توانایی ابراز وجود گمبریل و ریچی(AI) ، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(MSPSS) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد(BSF) استفاده شد. تحلیل داده ها به روش آماری تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS-24 و AMOS-22 انجام شد. یافته ها نشان داد هوش هیجانی، خودتنظیمی و ابراز وجود از طریق حمایت اجتماعی ادراک شده بر رضایت تحصیلی اثر غیرمستقیم و معنی داری دارند و مدل علی رضایت تحصلی براساس متغیرهای مذکور معنادار بود. با توجه به نقش با اهمیت رضایت در موفقیت و پیشرفت تحصیلی به خانواده ها، معلمان و نهادهای آموزشی پیشنهاد می گردد، تحقیقات بیشتری جهت شناسایی عوامل موثر بر این متغیر انجام گرددتا شرایط لازم برای افزایش رضایتمندی تحصیلی فراهم گردد.