تاملی بر مسئله هموستاتیک در طب سنتی و طب مدرن

با وجود انفکاک جدی طب مدرن و سنتی، می توان در بین این دو وجوه اشتراک قابل توجهی یافت. نگاه دو حوزه طب سنتی و مدرن به سیستم ایمنی و وظایف آن، بحثی است که در این مقاله بدان پرداخته شده است. در طب سنتی به جهت نگاه ماکروسکوپی و حکمی-فلسفی به بدن انسان، سیستم ایمنی یا طبیعت مدبره وجودی مستقل و در عرض وجود نفس ناطقه دارد که مهمترین وظیفه اش حفظ هماهنگی بدن (سلامتی) است. طبیعت مدبره طبیب مستقیم بدن است که طبابت را تحت ربوبیت حق تعالی انجام می دهد. از آنجایی که بیماری در این طب وجودی مستقل ندارد، درنتیجه وظیفه دوم طبیعت مدبره که مقابله با بیماری ها است، فرع وظیفه حفظ سلامتی است. در این وظیفه طبیب خادم طبیعت مدبره است؛ اما در طب مدرن به جهت نگاه میکروسکوپی و غلبه تفکر داروینی، اصل بر تنازع بقا است. بدن انسان به صورت دایمی مورد تهاجم مهاجمین است و صحنه جنگ دایمی است. بر این اساس بیماری وجود دارد و سیستم ایمنی وظیفه اصلی اش مبارزه با بیماری است و وظیفه تعادل بخشی در بدن فرع این وظیفه خواهد بود. به نظر می رسد با توجه به شواهد مستدل، بیماری وجودی نسبی داشته و نمی توان از وجود آن صرف نظر نمود. بر این اساس احاله کارکرد طبیعت مدبره در مبارزه با بیماری ها به وظیفه حفظ تعادل قابل مناقشه است. از سوی دیگر ارجاع کارکرد سیستم ایمنی در ایجاد هماهنگی و تعادل به مبارزه با بیماری ها در طب مدرن نیز با توجه به بیماری های اتوایمنی قابل دفاع نخواهد بود.