عوامل اجتماعی و اقتصادی موثر بر خشونت خانگی نسبت به زنان در جامعه ایران: یک مطالعه ثانویه

همسرآزاری، علی الخصوص زن آزاری، یکی از آسیب های اجتماعی شایع در بسیاری از جوامع است که موجب بروز پیامدهای روانی و اجتماعی متعددی برای زوجه می شود. به همین دلیل این پژوهش با هدف تعیین عوامل اجتماعی و اقتصادی موثر بر نرخ خشونت خانگی نسبت به زنان (زن آزاری) صورت پذیرفت.

در مطالعه حاضر از روش میانگین گیری مدل بیزین (BMA) (بسط آن به داده های پانل و با برآوردگر اثرات ثابت) برای بررسی اثر 17 متغیر توضیحی بر متغیر وابسته نرخ خودکشی در 31 استان کشور در فاصله زمانی سال های 1398-1391 با استفاده از نرم افزار R بهره گرفته شد.

از بین 8 متغیر اقتصادی، تنها نرخ بیکاری مردان با احتمال حضور 1 با ضریب 0.7976 دارای تاثیر بسیار قوی بر نرخ زن آزاری است. همچنین متغیر شهرنشینی با احتمال حضور 0.9777 با ضریب 1.6305 - و نرخ سقط جنین درمانی با احتمال حضور 0.8803 و با ضریب 0.1931 به ترتیب دومین و سومین متغیر نیرومند موثر شناخته شد. در مقابل سایر متغیرهای اجتماعی و اقتصادی تاثیر با اهمیت زیادی بر میزان وقوع این خشونت نداشتند.

براساس نتایج این پژوهش، نرخ بیکاری مردان و نرخ سقط جنین درمانی باعث افزایش نرخ خشونت خانگی علیه زنان شده در حالی که با افزایش میزان شهرنشینی این نرخ کاهش می یابد.