رابطه بین هوش هیجانی و توانش ترجمه در دانشجویان رشته مترجمی ایران: رویکردهای مدلسازی و غیر مدل سازی

این مطالعه به بررسی رابطه احتمالی معنادار بین هوش هیجانی و توانش ترجمه دانشجویان ایرانی رشته مترجمی پرداخت. در مرحله اول، از روش غیر مدل سازی استفاده شد که در آن رابطه معنادار بین دو متغیر و همچنین نقش پیش بینی کننده هوش هیجانی برای صلاحیت ترجمه زبان آموزان از طریق تحلیل همبستگی و رگرسیون بررسی گردید. در این پژوهش از دو پرسشنامه هوش عاطفی برگرفته شده از بار -آن (1997) و توانش ترجمه برگرفته شده از علوی و قایمی (1392) استفاده شد. یافته های مرحله اول نشان داد که بین هوش هیجانی شرکت کنندگان و توانش ترجمه رابطه معناداری وجود دارد. در مرحله دوم، از رویکرد مدل سازی برای بررسی رابطه بین هوش هیجانی و توانش ترجمه از طریق مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. پس از تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار LISREL، رابطه معنی داری بین توانش ترجمه و هوش هیجانی یافته شد که یافته های اولین مرحله غیر مدل سازی را توجیه می کند. از آنجایی که ارتباط بین توانش ترجمه و هوش هیجانی به ندرت بررسی شده است ،یافته های تحقیق دارای اهمیت میباشند. نتایج نشان داد که هوش هیجانی به صورت قابل توجهی توانش ترجمه زبان آموزان را پیش بینی میکند. یافته ها کاربردهایی برای بهبود آموزش زبان دارند. مدرسان زبان انگلیسی می توانند هوش هیجانی زبان آموزان را برای توسعه یادگیری موفق ارتقا دهند. با استفاده از تکنیک های مفیدی مانند بحث، فعالیت های کار گروهی و پاسخ به پرسش نامه ها می توان هوش هیجانی زبان آموزان را به میزان قابل توجهی ارتقا داد و منجر به موفقیت ترجمه موثر شد.