رابطه کمال گرایی و ابراز وجود با مسئولیت پذیری در دانشجویان

پژوهش حاضر به «بررسی رابطه بین کمال گرایی و ابراز وجود با مسیولیت پذیری در دانشجویان کارشناسی ارشد» پرداخت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بود و نمونه ی پژوهش حاضر شامل 240 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دانشجویان به پرسشنامه های کمال گرایی اهواز نجاریان و همکارانش (1380)، ابراز وجود دانگ یول لی (1985)، و مسیولیت پذیری کالیفرنیا هاریسون گاف (1951) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی بین کمال گرایی و مسیولیت پذیری نشان داد که نمرات کمال گرایی و مسیولیت پذیری دانشجویان کارشناسی ارشد در سطح (01/0=a) رابطه معکوس و معنی دار دارد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که مسیولیت پذیری با ابراز وجود رابطه ی مستقیم و معنی دار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ابراز وجود در سطح (01/0=a) به صورت معکوس و معنی دار، قادر به پیش بینی مسیولیت پذیری دانشجویان کارشناسی ارشد می باشد. و به عبارتی با کاهش نمره کمال گرایی و افزایش نمره ابراز وجود، نمره مسیولیت پذیری دانشجویان کارشناسی ارشد نیز بالا می رود و بالعکس. همچنین مشخص شد که ابراز وجود با ضریب تبیین (308/0) تاثیرگذاری بیشتری را در پیش بینی مسیولیت پذیری دانشجویان کارشناسی ارشد دارد.