پیش بینی خوش بینی تحصیلی و اشتیاق به مدرسه در دانش آموزان دختر بر اساس ابعاد برنامه درسی پنهان

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی خوش بینی تحصیلی و اشتیاق به مدرسه در دانش آموزان دختر بر اساس ابعاد برنامه درسی پنهان بود.

روش پژوهش: 

طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصیلی 1401بودند. به این منظور تعداد 100 نفر از این افراد به روش نمونه‏ گیری در دسترس انتخاب شد و به مقیاس خوش‏بینی تحصیلی اسچنموران و همکاران (2013)، مقیاس اشتیاق به مدرسه وانگ و همکاران (2011) و پرسشنامه برنامه درسی پنهان ایمانی (1391) پاسخ دادند. داده‏های جمع‏آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی کانونی تحلیل شد.

نتایج نشان داد که بین ابعاد برنامه درسی پنهان با ابعاد خوش بینی تحصیلی و اشتیاق به مدرسه همبستگی معناداری وجود دارد. تحلیل همبستگی کانونی نشان داد که واریانس مشترک ابعاد برنامه درسی پنهان با ابعاد خوش-بینی تحصیلی و اشتیاق به مدرسه 6/87 درصد بود.

بر این اساس به نظر می‏رسد متن غیررسمی و غیر ملموس نظام ارزش ها، هنجارها و طرز برداشت ها و جنبه های غیردرسی مراکز آموزشی و جنبه های غیررسمی مدارس می تواند تاثیرات نسبتا پایداری بر خوش بینی تحصیلی و اشتیاق به مدرسه آنان بر جای بگذارد.