تاثیر برنامه های آموزش خانواده بر تغییرگونه شناسی خانواده بر اساس الگوی مدور ترکیبی سیستم های خانوادگی و زناشویی

هدف این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع گروه های معادل با گروه شاهد و پیش- پس آزمون- پیگیری باهدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی برنامه کارکرد خانواده به شیوه اولسون بر انطباق و انسجام خانواده، طراحی و اجرا شد. به این منظور با روش نمونه گیری در دسترس از بین جامعه آماری زنان متاهل مراجعه کننده به یکی از خانه های سلامت شهرداری منطقه 3 شیراز که در زمان انجام این مطالعه پرونده شکایت از همسر یا تقاضای طلاق در دادگاه خانواده نداشته، به صورت تمام وقت در بیرون از منزل شاغل نبوده و حداقل یک فرزند داشتند، 50 زوج داوطلب انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایشی در 8  جلسه 90 دقیقه ای آموزش گروهی برنامه کارکرد خانواده به شیوه اولسون (اولسون و اولسون، 1999) شرکت کرده و گروه شاهد به عنوان فهرست انتظار، هیچ مداخله سازمان یافته ای دریافت نکردند. به منظور سنجش متغیر وابسته از نسخه سوم انطباق و انسجام خانوادگی (FACES-III) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSS-16 برای محاسبه فراوانی، میانگین، تحلیل اندازه گیری مکرر پردازش شد. نتایج تحلیل اندازه گیری مکرر نشان داد که میانگین انطباق و انسجام خانواده زنان و مردان در گروه آزمایش بیشتر از گواه و تفاوت ها به لحاظ آماری در سطح احتمال 1 درصد (1%<p) معنادار است. به این ترتیب می توان نتیجه گرفت که برنامه آموزش کارکرد خانواده به سبک اولسون می تواند باعث بهبود سیستم خانواده در حالت می شود.