نقش دلزدگی زناشویی با میانجی گری کیفیت مراقبت مادرانه در پیش بینی مشکلات برونی سازی و درونی سازی شده کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش دلزدگی زناشویی با میانجی گری کیفیت مراقبت مادرانه در پیش بینی مشکلات برونی سازی و درونی سازی شده کودکان بود. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه مورد مطالعه کودکان 7 تا 10 ساله شهر تهران بود که از این جامعه 321 کودک (144 پسر و 177 دختر) با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای انتخاب شد و پرسشنامه ها توسط مادرانشان تکمیل گردید. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پانیز، 1381)، پرسشنامه کیفیت مراقبت مادرانه (قنبری، خداپناهی، مظاهری و لواسانی، 1390) و فهرست رفتاری کودک (آشنباخ، 2001) بود. در نهایت داده ها با روش های همبستگی، تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس، با استفاده از نرم افزار آماری 22 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد در گام اول، رگرسیون مشکلات درونی سازی و برویی سازی شده کودکان از روی دلزدگی زناشویی معنادار بود، اما با ورود متغیر میانجی کیفیت مراقبت مادرانه در گام دوم، کاهش چشمگیری در ضریب B دلزدگی زناشویی دیده شد و معناداری خود را از دست داد. به این معنا که متغیر میانجی کیفیت مراقبت مادرانه در رابطه بین دلزدگی زناشویی و مشکلات درونی سازی و برونی سازی شده کودکان نقش میانجی را دارد. همچنین بین دو جنس کودکان در مشکلات برونی سازی شده تفاوت معنادار وجود دارد. در نتیجه کیفیت مراقبت مادارنه نقش مهمی در مشکلات هیجانی و رفتاری کودکان ایفا می کند. اگر مادر در مقابله با ایفای نقش مادری خودشان ضعف نشان می دهند در تربیت کودکان خود با مشکلاتی مواجه می شوند که منجر به افزایش مشکلات کودکان می شود.