پاسخ فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ذرت(Glycine max L.) و سویا (Zea mays L.) به کادمیم در کشت مخلوط

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر کادمیم روی خصوصیات فیزیولوژی و فعالیت های بیوشیمیایی ذرت (Zea mays L.) و سویا (Glycine max L.) در کشت خالص و مخلوط انجام شد. این آزمایش در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. غلظت های کادمیم شامل 0، 50، 100، 150 و 200 میلی گرم کادمیم در کیلوگرم خاک بود. نسبت های کاشت اعمال شده شامل کشت خالص ذرت و سویا و کشت مخلوط ذرت و سویا با نسبت 50: 50 بود. نتایج نشان داد که کلروفیل a و b با افزایش کادمیم خاک در هر دو کشت خالص و مخلوط کاهش یافت. بوته های ذرت در کشت خالص و مخلوط در مقایسه با سویا میزان محتوی نسبی آب برگ بیشتری داشتند. برگ ذرت و سویا در کشت مخلوط نشاسته کمتری نسبت به کشت خالص داشتند؛ درحالیکه کشت مخلوط نسبت به کشت خالص باعث افزایش میزان قند محلول برگ ذرت و سویا شد. همچنین با افزایش غلظت کادمیم در خاک بر میزان پرولین در تمامی نسبت های کاشت دو گیاه ذرت و سویا افزوده شد. به طورکلی، ذرت و سویا با استفاده از سازوکارهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی به ویژه در کشت مخلوط جهت تخفیف تنش واکنش مثبت نشان دادند.