ارزیابی وضعیت بدنی و میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با استفاده از روش REBA وROSA درکارکنان بیمارستان گنجویان دزفول

 شایع ترین بیماری شغلی اختلالات اسکلتی-عضلانی می باشند که با وضعیت بدنی نامناسب در حین انجام وظیفه شغلی به وجود می آیند. مطالعه حاضر با  هدف تعیین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارزیابی وضعیت بدنی کارکنان بیمارستان با استفاده از روش REBA و ROSA انجام شد.

 این مطالعه توصیفی– تحلیلی بر روی 125 نفر از کارکنان درمانی، پشتیبانی، اداری و خدمات بیمارستان آموزشی دزفول که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند، انجام شد. ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک و جهت ارزیابی وضعیت بدنی از روش REBA و ROSA استفاده شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف بررسی شد. تحلیل های آماری با نرم افزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت.

 میانگین سن و سابقه کار به ترتیب برابر، 49/36 ± 26/8 و 7.33± 8/11 سال بود. بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به گردن (7/47 درصد) و مچ دست (4/40 درصد) و کمترین آن آرنج (8/7درصد) بود. بر اساس امتیاز REBA، 3/18 درصد از پوسچرکارکنان نیاز به اصلاحات آنی، 8/37 درصد نیاز به اصلاحات هرچه سریع تر داشتند. طبق امتیاز ROSA، در 8/75 درصد از وظایف باید محیط کار مجدد مورد ارزیابی قرار میگرفت. بین اختلالات مچ، شانه، گردن، با جنسیت، قد، سن، سابقه ی کاری و وضعیت تاهل، ارتباط معنی داری (05/0 P-value<) وجود داشت.

شیوع اختلال در افراد مورد مطالعه در نواحی گردن، مچ دست و زانو بیشتر است. طبق ارزیابی به روش REBA بیش از نیمی از کارکنان درمانی، پشتیبانی و خدماتی دارای سطح ریسک بالا و خیلی بالا می باشند و کمتر از 10 درصد آنها دارای سطح ریسک پایین هستند. با توجه به شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و بالا بودن سطح ریسک در کارکنان اصلاح ایستگاه کاری و آموزش کارکنان توصیه می شود.