شناسایی و اعتبارسنجی مدیریت ترومای سازمانی در نومعلمان (رویکرد کیفی و کمی)

مساله استرس اختلال پس از سانحه (PTSD) در جو آموزشی امروزه موضوعی برجسته و فراگیر است که ریشه در چندین منبع دارد. پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتبارسنجی مدیریت ترومای سازمانی (MTO) در نومعلمان با رویکرد کیفی و کمی انجام شد.

روش پژوهش بر حسب هدف، موردی بود؛ در ابتدا داده های کیفی گردآوری و سپس با توجه به یافته ها داده های کمی استخراج و تحلیل شد. جامعه آماری، نومعلمان استان گیلان، البرز و تهران با جمعیت 15000 نفر بود. در این بخش از نمونه گیری از طریق نمونه گیری خوشه ای 375 نفر انتخاب شدند. در بخش کیفی نیز با استفاده از نمونه گیری هدفمند تعداد 25 نفر انتخاب شد. گردآوری داده ها در بخش کیفی با استفاده از روش داده بنیاد و از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد و در بخش کمی از طریق پرسشنامه محقق ساخته بود که ضریب آلفای آن 91/0 محاسبه گردید. به منظور تحلیل بخش کمی نیز از شبکه عصبی مصنوعی با استفاده از نرم افزار SPSS 25 استفاده شد.

ملاحظات اخلاقی:

 ضمن آگاهی دادن به مشارکت کنندگان از فرایند پژوهش، رضایت کامل جهت اجرای تحقیق حاصل گردید.

نتایج پژوهش در بخش کیفی در قالب الگویی شامل شرایط علی (3 مقوله)، مقوله هسته ای (مدیرت ترومای سازمانی)، راهبرد (6 مقوله)، زمینه ای (3 مقوله)، شرایط مداخله گر (3 مقوله) و پیامدها (6 مقوله) بود. یافته های بخش کمی نیز نشان داد که توانمندسازی روان شناختی بیشترین تاثیر و ایمن سازی روانی کمترین ضریب اهمیت را در برآورد مدیریت ترومای سازمانی دربر می گیرد.

با توجه به بررسی های صورت گرفته بسیاری از نومعلمان با چالش های قابل توجه و منحصر به فردی در محیط کار رو به رو می شوند که آن ها را در معرض خطر استرس، فرسودگی شغلی و فرسایش قرار می هد، زیرا از طریق آموزش یا پشتیبانی تحت حمایت و درمان قرار نمی گیرند. بنابراین در خصوص نومعلمان که به عنوان نیروی حایز اهمیت در راستای نیل به اهداف سیستم آموزشی شناخته می شوند، لازم است بازنگری ساختاری و ایجاد بستری برای بیان نقطه نظرات آنان در زمینه های مختلف در سازمان فراهم و حمایت گردد.