جنگ روسیه و اوکراین از منظر حقوق توسل به زور

جنگ روسیه و اوکراین پس از ماه ها تنش و حضور نیرو های نظامی روسیه در مرز اوکراین، در 25 فوریه 2022 با دستور حمله نظامی همه جانبه رییس جمهور روسیه، آغاز شد. توجیهات پوتین برای حمله نظامی بر «عملیات نظامی خاص» در دنباس و عدم اشغال اوکراین توسط روسیه، مداخله بشردوستانه به دلیل ارتکاب جنایت نسل زدایی توسط دولت اوکراین در شرق این کشور بنا شده بود؛ اما مهم ترین توجیه پوتین، مبتنی بر دفاع مشروع فردی پیش دستانه به علت قریب الوقوع بودن تهدیدات اوکراین و ناتو و دفاع مشروع جمعی به حمایت از دولت های خودخوانده منطقه دنباس است که روسیه پیش ازاین، آن ها را به عنوان دولت هایی مستقل مورد شناسایی قرار داده بود و معاهده دوستی، همکاری و کمک متقابل را با رهبران دونتسک و لوهانسک منعقد نمود، بنا گردید. ازاین رو، هدف از این پژوهش بررسی جنگ روسیه و اوکراین از منظر حقوق توسل به زور است؛ بنابراین این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال است که آیا استدلال های حقوقی روسیه برای توسل به زور از منظر حقوق بین الملل قابل توجیه است؟ روش تحقیق نوشتار حاضر، توصیفی-تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای-استنادی است. یافته های تحقیق حاکی از آن است، روسیه قواعد حقوق بین الملل و حق تمامیت ارضی و استقلال سیاسی اوکراین را نقض و دلایل روسیه برای مشروعیت بخشیدن به تجاوز نظامی به اوکراین، موجه نیست.