اندازه گیری کلینیکی و مقایسه ای زاویه کشش عضله چهارسررانی در حالتهای خوابیده به پشت و ایستاده در مردان

زاویه عضله چهارسررانی (زاویه Q) از عوامل ثبات دهنده مفصل پاتلوفمورال می باشد. این زاویه در واقع زاویه کشش عضله چهار سر رانی است که عضله، نیروی خود را با این زاویه به استخوان پاتلا اعمال می کند. در صورت افزایش یا کاهش زاویه Q از حد معمول، فشار بیشتری بر روی مفصل مذکور وارد می گردد. لذا اندازه گیری آن از لحاظ کلینیکی حایز اهمیت است که این مطالعه به منظور تعیین میانگین زاویه Q در حالتهای خوابیده به پشت و ایستاده در مردان انجام شد.
در این تحقیق، میانگین اندازه زاویه Q بر روی زانوی غالب 140 نفر از مردان 16 تا 31 ساله در دو حالت خوابیده به پشت و ایستاده و نیز مقایسه اندازه آن در دو حالت با هم و ارتباط آن با پارامترهایی از قبیل سن، عرض لگن، وزن، طول اندام تحتانی و قطر عضله چهارسررانی بررسی شد. این زاویه توسط یک گونیامتر مخصوص که شامل دو بازوی بلند و کوتاه و یک فولکروم در مرکز می باشد، اندازه گیری گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار آماری SPSS و EPI5 استفاده گردید.
میانگین زاویه Q در حالت خوابیده به پشت، 12.55° (دامنه 6 تا 24درجه) و نیز میانگین این زاویه در حالت ایستاده، 14.76°(دامنه 7 تا 26 درجه) بدست آمد. آزمونهای آماری نشان داد که زاویه در دو حالت با هم و با عرض لگن ارتباط معنی‎ دار و مستقیمی دارد(p<0.05). میزان زاویه Q در حالت ایستاده همواره بیشتر از حالت خوابیده به پشت است که دلیل آن افزایش نیروها در جهت ایجاد زاویه والگوس زانو به خاطر تحمل وزن می باشد. افزایش این زاویه در هر دو حالت در افراد طبیعی بستگی به عرض لگن دارد یعنی هرچه لگن عریضتر باشد، میزان زاویه Q نیز افزایش می یابد.