روایت پژوهی تجربیات یک استاد دانشگاه در مسیر هیات علمی شدن در دانشگاه های وزارت علوم و مشکلات ارتقای مرتبه علمی استادان در آموزش عالی ایران

هدف پژوهش حاضر روایت پژوهی تجربیات یک استاد دانشگاه در مسیر هیات علمی شدن در دانشگاه های وزارت علوم و مشکلات ارتقای مرتبه علمی استادان در آموزش عالی ایران است.

روش پژوهش از نوع پارادایم تفسیرگرایانه، رویکرد کیفی و روش روایت پژوهشی از نوع شرح حال نویسی بود. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار اطلس تی آی استفاده شد.

یافته های پژوهش در بخش چالش ها و مشکلات برای رسیدن به هیات علمی شدن دانشگاه ها نشان داد که در برخی از دانشگاه ها، اعضای هیات علمی بر اساس سلایق، نگاه ها و دیدگاه های گروه آموزشی، دانشکده و دانشگاه انتخاب می شوند و کم تر به بحث صلاحیت ها و سوابق علمی و پژوهشی توجه می شود.

اعضای هیات علمی در دانشگاه برای ارتقای مرتبه علمی باید شاخص های پژوهشی مشخصی را دارا باشند و با توجه به سیطره نگاه کمی گرایانه، استادان در وضعیت سختی قرار دارند. بنابراین در بحث و نتیجه گیری به توصیف بیشتر یافته ها اشاره شد و همچنین پیشنهادهای کاربردی ارایه گردید.