بررسی تطبیقی علم الهی در قرآن و عهد قدیم

ذات اقدس پروردگار در قرآن کریم با صفات جلال و جمال فراوانی توصیف شده که همگی حاکی از علو شان و تنزه خداوند از صفات نقص و کاستی است و پاره ای از این صفات در متن تورات حاضر نیز آمده است.با باور به آسمانی بودن دین یهود نباید اختلاف و تفاوتی از جهت ذکر اسماء و صفات الهی در این ادیان باشد. پژوهش حاضر که با هدف بررسی تطبیقی صفت علم الهی در قرآن کریم و تورات (عهد قدیم) و روش توصیفی -تحلیلی بر پایه اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی فراهم آمده،در تلاش است تا با تبیین نقاط مشترک و متفاوت الهیاتی اسلام و یهود، تصویری از صفاتی که به علم الهی اشاره دارد،در این دو دین بزرگ ابراهیمی ارایه نماید. یافته های تحقیق نشان می دهد هر چند اصل توحید میان اسلام و یهودیت مشترک است اما وجه افتراق آن در اسلام نفی صفات بشری از ذات اقدس الهی است.برخلاف قرآن که در پرداختن به صفات جلالیه، علم خداوند سبحان را نامحدود می داند،در تورات علم الهی به سان علم انسان و همراه با محدودیت، با ویژگی پشیمانی برخاسته از نقص در دانش و...آمده است. همچنین در تورات، سنت شفاهی یهود بسیاری از این صفات با عبارت دیگری مورد اشاره قرار گرفته اند.