تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید و تزریق سوماتوتروپین بر نشانگرهای آپوپتوز هپاتوسیت و شاخص آتروژنیک موشهای سوری مبتلا به کبد چرب
غلبه بر کبد چرب یکی از دغدغههای جامعه امروزی میباشد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی شدید و تزریق سوماتوتروپین بر نشانگرهای آپوپتوز هپاتوسیت و شاخص آتروژنیک موشهای سوری مبتلا به کبد چرب، انجام پذیرفت.
پژوهش حاضر از نوع بنیادی و به روش تجربی- آزمایش بنیان است. تعداد 21 سر موش به صورت تصادفی به سه گروه هفت تایی، کنترل (C)، تمرین (HIIT) و تمرین + سوماتوتروپین (H-GH) تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته با سرعت 25 متر بر دقیقه شروع و با سرعت 70 متر بر دقیقه در پایان هفته هشتم پایان پذیرفت. پروتکل تزریق سوماتروپین به صورت روزانه یک میلیگرم/کیلوگرم وزن بدن بود. نشانگرهایی چون سیتوکراتین-18، پاراکسوناز، مقاومت به انسولین، نسبت ALT/AST و LDL/HDL مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت ارزیابی داده ها از آزمون آماری تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
مقادیر سیتوکراتین-18 تنها در گروه HIIT کاهش معنیداری داشت (01/0=P). مقادیر پاراکسوناز در هر دو گروه HIIT (0/00=P) و H-GH (0/01=P) نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری به همراه داشت. تغییرات بین گروهی مقاومت به انسولین به لحاظ آماری در گروه HIIT، کاهش معنی دار (05/0=P) و در گروه H-GH، افزایش ناچیزی داشت و در سطح معنیداری نبود (0/36=P). نسبت ALT/AST در هر دو گروه HIIT (0/02=P) و H-GH (0/03=P) کاهش معنی داری داشت. نسبت LDL/HDL تنها در گروه HIIT کاهش معنیداری داشت (0/01=P).
تمرین تناوبی شدید به نسبت GH، پاسخ موثرتری در بهبود نشانگرهای NAFLD ایجاد نمود، تزریق هورمون رشد به تنهایی میتواند تبعات منفی بر برخی شاخصهای این ناهنجاری داشته باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.