بیان ژن CD44 در کارسینوم پاپیلری تیروئید و ارتباط آنبا عوامل موثر بر پیش آگهی

شناسایی فاکتورهای مرتبط با پیش آگهی بدخیمی ها در تصمیم گیری های درمانی و تعیین افراد پرخطر اهمیت ویژه ای دارند. باتوجه به این که شایع ترین بدخیمی تیرویید کارسینوم پاپیلری می باشد، در این مطالعه میزان بیان و نقش CD44 در تعیین پیش آگهی کارسینوم پاپیلری تیرویید مورد بررسی قرار گرفت.

این مطالعه توصیفی تحلیلی در بیماران مبتلا به کارسینوم پاپیلری تیرویید که طی سال های 1394 تا 1398 در بیمارستان مصطفی خمینی تهران تحت تیروییدکتومی قرار گرفتند انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و خصوصیات ماکروسکوپی و میکروسکوپی توده ها از گزارش های پاتولوژی استخراج شد. بیان CD44 از منفی تا بسیار شدید طبقه بندی شد. در نهایت، ارتباط بیان CD44 با خصوصیات دموگرافیک بیماران و ویژگی های پاتولوژیک تومور بررسی شد.

80 بیمار مبتلا به کارسینوم پاپیلری تیرویید (58 زن و 22 مرد) با میانگین سنی 4/59±40/85 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میزان تهاجم به غدد لنفاوی و کپسول به ترتیب 27/5درصد و 48/8درصد و میانگین اندازه تومور 2/27±3/55 سانتی متر بود. تمام بیماران بیش از 5 درصد بیان CD44 داشتند و بیان شدید CD44 (43/8درصد) بیش ترین فراوانی را داشت و در 21/3 درصد موارد نیز بیان بسیار شدید بود. تفاوت معنی داری در وضعیت بیان ژن CD44 برحسب جنسیت، سن و اندازه تومور وجود نداشت (0/05>p). اما بیان CD44 با تهاجم به غدد لنفی (7/55O=R) و به خصوص تهاجم به کپسول (24/52O=R) ارتباط داشت.

با توجه به ارتباط میزان بیان CD44 با تهاجم به کپسول و تهاجم به غدد لنفاوی در کارسینوم پاپیلری تیرویید، می توان از این بیومارکر به عنوان یک فاکتور موثر برای تعیین پیش آگهی بیماران استفاده کرد.