ارتباط سطح سرمی ویتامین D با قدرت عضلانی در سالمندان شهر امیرکلا: نتایج حاصل از مطالعه کوهورت

پیری جمعیت، یک پدیده جهانی است و با افزایش نسبت افراد بالای 60 سال، جهان در حال پیر شدن است. مولفه مهم پیری موفق حفظ توده عضلانی و عملکرد آن در طول زندگی است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی ویتامین D و قدرت عضلانی در سالمندان که از مولفه های مهم سالمندی موفق است، انجام پذیرفت.

در این مطالعه مقطعی، از 1616 فردی که در کوهورت سالمندان امیرکلا شرکت کردند، با اعمال معیارهای ورود و خروج، 720 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ویتامین D برحسب غلظت سطح سرمی به 3 گروه، کمبود (20ng/ml>)، ناکافی (30ng/ml>vitD20ng/ml)، کافی(30ng/ml) تقسیم شدند. قدرت عضلانی دست که با استفاده از DIGI Hand Dynamometer اندازه گیری شد و قدرت عضلات چهار سر ران که از سیستم گرید بندی بالینی MMT استفاده شد، برحسب نقطه برش استاندارد به دو دسته ضعیف و کافی تقسیم شدند. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS17 با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون کای دو و همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

این مطالعه بر روی 720 سالمند (360 مرد و 360 زن) شهر امیرکلا انجام شد. در افراد مورد مطالعه، میانگین قدرت عضلانی بازو 9/8±25/84 و میانگین قدرت عضلانی چهار سر ران 10/4±22/55 بود. میانگین سطح ویتامین دی در سالمندان مورد بررسی33/73±35/15 بود. از نظر قدرت عضلانی بازو و چهار سر ران در بین 3 گروه ویتامین D اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/370=P، 0/272=P). در مردان بین قدرت عضلانی بازو و قدرت عضلانی چهار سر ران با BMI (0/161= r، 0/002=P)، (0/168= r، 0/0001=P) همبستگی مثبت وجود داشت. در زنان بین قدرت عضلانی بازو و قدرت عضلانی چهار سر ران با فعالیت فیزیکی (0/19= r، 0/0001=P) (0/22=r، 0/0001=P) همبستگی مثبت وجود داشت.

این مطالعه نشان داد که بین سطح سرمی ویتامین D و قدرت عضلانی ارتباط معنی داری وجود ندارد.