بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک تب مالت در شهرستان قاین طی سال های 1394 تا 1400

تب مالت یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است و در ایران به صورت یک معضل بهداشتی می باشد لذا با توجه به اینکه این بیماری در قاین بصورت یک بیماری آندمیک می باشد این مطالعه با هدف بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بروسلوز در طی سالهای 1394 تا 1400 انجام شد. مطالعه حاضر بصورت مقطعی و بر اساس اطلاعات مرکز بهداشت شهرستان قاین از سال 1394 تا سال 1400 بر روی 421 بیمار مبتلا به تب مالت انجام شد. برای توصیف داده ها از شاخص های فراوانی، میانگین و انحراف معیار و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کای دو و T-test، با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 استفاده شد. میزان بروز بر اساس صد هزار نفر جمعیت در معرض خطر در هر سال محاسبه شد. متوسط میزان بروز تب مالت از سال 1394 تا سال 1400، 135 در صد هزار نفر بود و بیشترین میزان بروز 156 در صد هزار نفر مربوط به سال 1400 و کمترین میزان بروز 58/20  در صد هزار نفر مربوط به سال 1396 بود. میانگین سنی مبتلایان به تب مالت  85/19±78/36  سال بود. بیشترین علایم بالینی درد عضلانی واستخوانی با 317 مورد (3/75درصد) و در مرحله بعدی تب با 160 مورد (38 درصد) بود. سابقه مصرف فرآورده های لبنی غیر پاستوریزه مانند شیر و پنیر به ترتیب 33 درصد و 27 درصد بود. کشاورزان و دامداران با 239 مورد (7/56 درصد) و جمعیت ساکن در مناطق روستایی با 282 مورد (67 درصد) فراوان ترین موارد ابتلا به تب مالت را تشکیل می دادند. میزان بروز تب مالت در شهرستان قاینات روند صعودی و از متوسط استانی و کشوری بیشتر بوده و این شهرستان بر اساس آخرین دستورالعمل کشوری جزء مناطق با آلودگی بسیار بالا طبقه بندی میشود.