آیا تقویت آزمون های منظورشناسی کلام الگوی داده ها را تغییر می دهد؟ یک رویکرد ترکیبی

حوزه منظور شناسی کلام همواره از نحوه و طرح انجام پژوهش در این زمینه تاثیرپذیر بوده است وروایی داده های جمع آوری شده از طریق ابزارهای مختلف سنجش منظورشناسی کلام و همچنین تقریب اطلاعات جمع آوری شده از طریق این ابزارها با داده های معتبر همواره از دغدغه های جدی در این زمینه بوده است. با تکیه بر دسته بندی کنش گفتاری درخواستی شور (2009)، تحقیق حاضر به بررسی ارتقا آزمون های منظورشناسی کلام پرداخته است. برای این منظور، درخواست های 30 زبان آموز که توسط آزمون های منظورشناسی کلام اصلاح شده و اصلاح نشده تولید شده اند، با درخواست های مکالمات روزمره در محیط کلاس درس مقایسه شده اند. یافته ها نشان داد که آزمونهای منظورشناسی کلام نوشتاری و شفاهی از لحاظ هسته کنش گفتاری درخواست و اصلاح کنندگان داخلی درخواست ها اطلاعات مشابهی را جمع آوری کردند اما از لحاظ اصلاح کنندگان خارجی درخواست، شباهتی با مکالمات روزمره نداشتند. برای بررسی عمیق تر نظرات پاسخ دهندگان نسبت به آزمونهای منظورشناسی کلام، مصاحبه ای با شرکت کنندگان در تحقیق حاضر صورت گرفت. اگرچه تصنعی بودن آزمون های منظور شناسی کلام از سوی مصاحبه شوندگان به عنوان نقطه ضعف این ابزار سنجش ذکر شد، اما آنها اظهار داشتند که ارتقا سناریوهای آزمونها منجر به بالا رفتن اعتماد به نفس آنها و درک بهتر سناریوها شده است. یافته های این مطالعه حاکی از بهره بردن ابزار سنجش منظورشناسی کلام ارتقا یافته از ویژگی های مثبت نسخه های ارتقا نیافته این ابزار میباشد در جمع آوری اطلاعات و همچنین این ابزارتاحدی توانایی جمع اوری مکالمات روزمره را دارند.