یادگیری فعال بعنوان رویکردی برای تقویت مهارت های گفتاری و تمایل به برقراری ارتباط زبان آموزان زبان انگلیسی: یک مطالعه ترکیبی

یادگیری فعال که به عنوان یک رویکرد آموزشی جدید مورد توجه قرار گرفته است، ادعا می کند که راه را برای دانش آموزان برای کشف فعال دانش و تامل در فرآیندهای یادگیری هموار می کند. علیرغم مبانی نظری قوی، یادگیری فعال به ندرت توسط معلمان انگلیسی در محیط ایران مورد توجه قرار گرفته است. سهم بزرگی از این تردید ممکن است به فقدان یافته های تجربی قوی برای تاکید بر مزایا و معایب آن نسبت داده شود. برای پر کردن این کمبود، این مطالعه ترکیبی اثرات یادگیری فعال را بر تقویت مهارت های گفتاری زبان آموزان زبان انگلیسی و تمایل به برقراری ارتباط در ایران را بررسی می کند. برای این منظور، در مجموع 87 زبان آموز زبان انگلیسی با سطح زبانی متوسطه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آنها از طریق آزمون کت همگن شدند و به طور تصادفی به یک گروه آزمایش (26 نفر) و یک گروه کنترل (25 نفر) تقسیم شدند. پس از آن، یک پیش آزمون، آموزش (به مدت 18 جلسه 75 دقیقه ای دو بار در هفته) و یک پس آزمون برگزار شد. سپس، هشت شرکت کننده که به طور فعال در آموزش ها شرکت داشتند به یک مصاحبه گروهی دعوت شدند تا نگرش ها و تجربیات خود را از یادگیری فعال بیان کنند. نتایج آزمون های تی مستقل نشان داد که یادگیری فعال به طور قابل توجهی بر تقویت مهارت های گفتاری و تمایل به برقراری ارتباط در بین شرکت کنندگان در پس آزمون کمک کرد. علاوه بر این، یافته های کیفی یک تحلیل کدگذاری موضوعی، چهار تم کلی به دست داد: تسهیل ساخت دانش، توسعه آگاهی فراشناختی، ترویج یادگیری خودتنظیمی و تقویت انگیزه. براساس یافته های تحقیق، تعدادی کاربرد برای ذینفعان مربوطه ارایه شد.