تنوع وجهی در پرتو آموزش ارزیاب در اندازه گیری عملکرد دهان: تحلیل راش چندوجهی

بدلیل اعمال سلیقه در ارزیابی مهارت گفتاری، تاکید زیادی بر دستیابی به سطح قابل قبولی از پایایی در میان مصححان شده است. اما دستیابی به پایایی بیشتر لزوما منجر به ارزیابیهای معتبرتر نمیشود. یکی از موضوعاتی که در ارزشیابی مهارت گفتاری میتواند باعث ایجاد هم پایایی و هم اعتبار نماید، آموزش مصححان است. اخیرا، از روش راش چند وجهی (MFRM) برای حل مشکل سوگیری مصحان نمره دهی استفاده شده است. اما هیچ مطالعه ای جنبه های توانایی تست شوندگان، سخت گیری مصححین، دشواری کار، تخصص گروه، نوع مقیاس سنجشی و نسخه آزمونی را در یک مطالعه واحد در بر نداشته است. همچنین، تعداد کمی از مطالعات به بررسی مدت زمان ماندگاری اثرات آموزش مصححان پرداخته اند. بنابراین، این مطالعه تاثیر برنامه آموزشی و بازخورد ارایه شده به تولیدات گفتاری 300 تست شونده توسط 20 مصحح در سه مرحله را بررسی کرد. نتایج نشان داد که آموزش می تواند منجر به سطوح بالاتری از پایایی میان مصححین و کاهش شدت/نرمش، و سوگیری شود. اما نمی تواند مصححان را مشابه یکدیگر نماید. اگرچه آموزش مصححان ممکن است به ایشان کمک کند تا از ثبات بیشتری برخوردار باشند، اما نمی تواند تفاوتهای فردی مصححان در ارتباط با ویژگیهای آنها را از بین ببرد. مصححان باتجربه، بدلیل ویژگیهای خاص خود، به اندازه محصصان بی تجربه از مزایای آموزش بهره نبردند. این مطالعه همچنین نشان داد که نتیجه آموزش ممکن است برای مدت طولانی دوام نیاورد. بنابراین، به آموزش مداوم در طول دوره های متناوب نیاز است تا مصححین پایایی خود را نگه دارند.