ارتباط شاخص های کاردیومتابولیک، کبدی و دریافت غذایی بین گروه های چاقی متابولیکی: یک مطالعه ی مقطعی از کوهورت هویزه

نقش وضعیت متابولیکی در بیماری های قلبی- عروقی، استیاتوز کبدی و تغذیه در بین گروه های چاقی متابولیکی مبهم است. این مطالعه با هدف مقایسه ی شاخص های کاردیومتابولیکی، کبدی و دریافت غذایی در بین گروه های چاقی متابولیکی انجام شد.

7464 شرکت کننده از شهر هویزه در این مطالعه ی مقطعی، به چهار گروه وزن طبیعی با وضعیت متابولیکی سالم (Metabolically healthy normal weight) MHNW و ناسالم (Metabolically unhealthy normal weight) MUNW، وزن غیرطبیعی (اضافه وزن-چاق) با وضعیت متابولیکی سالم (Metabolically healthy overweight/obese) MHOO و ناسالم (Metabolically unhealthy overweight/obese) MUOO تقسیم شدند. شاخص های کاردیومتابولیکی، کبدی و دریافت غذایی در بین گروه ها مقایسه شدند.

گروه پرخطر MUOO، بیشترین فراوانی (57/36 درصد) را در بین گروه های چاقی متابولیکی داشت. نسبت دور کمر به لگن، شاخص چربی احشایی و شاخص دور کمر تعدیل شده برای وزن و اکثر شاخص های کاردیومتابولیکی در گروه های ناسالم متابولیکی به طور معنی دار مقادیر بیشتری داشتند. شاخص های کبدی در گروه های دارای اضافه وزن-چاق به طور معنی دار بزرگتر بودند. گروه های MUNW و MUOO بیشترین ارتباط مثبت را به ترتیب با شاخص ترکیب لیپوپروتیین و شاخص استیاتوز کبدی داشتند (0/001 > P). بیشترین دریافت چربی کل و اسید چرب تک غیر اشباع در گروه های MHNW و MHOO و بیشترین دریافت چربی اشباع در گروه MHNW بود.

گروه MUNW خطر بیشتری برای بیماری های قلبی- عروقی در مقایسه با گروه MHOO داشتند، پس ارتباط سلامتی متابولیکی با بیماری های قلبی- عروقی مهم تر از ارتباط چاقی با آن است. خطر استیاتوز کبدی و کبد چرب غیر الکلی در وزن غیرطبیعی بیشتر بود.