ارائه مدلی برای سازمان مالیاتی هوشمند با استفاده از رویکرد معادلات ساختاری

به طور کلی و بر اساس تعاریف بین المللی، نظام مالیاتی هوشمند نظامی است یکپارچه، داده مبنا، مودی محور، مبتنی بر فناوری های نوین هوشمندساز و شامل اجزاء و ویژگی هایی که در آن کارایی و عدالت نظام مالیاتی و پرداخت مالیات به باور، رفتار و فرهنگ عمومی تبدیل شده و ضمن افزایش رضایت ذینفعان و شفاف سازی رویدادهای مالی و مالیاتی، تامین اعتبارات هزینه ای بودجه عمومی کشور و عدالت اجتماعی را در پی دارد. در این راستا، هوشمند سازی یک مسیر مشترک و جهان شمول برای حرکت به سمت سازمان مالیاتی مدرن محسوب می شود. فرآیندهایی که از ابتدا کاغذمحور و تا حدی دستی بودنده اند با روندی رو به رشد، در حال دیجیتالی شدن هستند و این موضوع به نوبه خود اشتراک گذاری بیشتر داده ها در داخل دستگاه های اجرایی و دولت، ترکیب داده های شخص ثالث و بهره گیری از ابزارهای تحلیلی پیشرفته داده را میسر می سازد. انتهای این تحول دیجیتال، یک سازمان مالیاتی کاملا هوشمند است که با داده هایی که به طور خودکار از مودی مالیاتی به سازمان مالیاتی جریان می یابد، هدایت می شود و پس از جمع آوری، پاک سازی، فیلتر، تطبیق و ذخیره سازی این داده ها، از آنها برای ارزیابی ریسک، حسابرسی، دادرسی و سایر فرآیندهای مالیاتی، استفاده می شود. با توجه به مطالب بالا و با استفاده از الگوی سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه و نیز استفاده از نظرات خبرگان سازمان امور مالیاتی کشور، سه جنبه اصلی شامل: ساختار و مدیریت، سطح اطلاعات و دانش و سطح فناوری سازمان به عنوان شاخص های اصلی مدل هوشمندسازی نظام مالیاتی ایران شناسایی و عوامل موثر در شاخص ها در وضعیت موجود و مطلوب با پرسشنامه 5 گزینه ای در نمونه ای 384 نفری از مدیران کل، معاونین، روسای امور مالیاتی و روسای گروه مالیاتی شاغل در ستاد سازمان امور مالیاتی و ادارات مالیاتی شهر و استان تهران با روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، تحلیل های آماری و خروجی نرم افزار استفاده شده، مشخص شد که هر سه فرضیه اول تحقیق در سطح اطمینان 99 درصد تایید شده اند. بنابراین، مولفه های سطح فناوری، ساختار و مدیریت و سطح اطلاعات و دانش بر فرآیند هوشمندسازی سازمان امور مالیاتی اثرات معنادری دارند.