تاثیر تیمارهای پرتوتابی UV-C و فراصوت بر انبارمانی میوه چیکو

میوه چیکو به علت فسادپذیری و عمرانباری کم، تنها در بازارهای محلی ایران مصرف می شود و برای مناطق دیگر به عنوان میوه ای ناشناخته است. بنابراین به منظور ارزیابی اثر پرتودهی فرابنفش و فراصوت بر خصوصیات کیفی میوه چیکو، در سال 1395، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه فاکتور در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشگاه هرمزگان انجام شد. فاکتور اول کاربرد پرتوتابی با اشعه UV-C با طول موج 254 نانومتر در سه سطح (صفر، 5 و 10 دقیقه)، فاکتور دوم امواج اولتراسونیک با طول موج 28 کیلو هرتز در سه سطح (صفر، 3 و 6 دقیقه) و فاکتور سوم زمان انبارمانی در پنج سطح (صفر، 10، 20، 30 و 40 روز) بود. میوه ها پس از تیمار به سردخانه با دمای10 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 80-85 درصد منتقل شدند و نمونه گیری و اندازه گیری کاهش وزن میوه، سفتی، پارامترهای رنگ گوشت از قبیل میزان L* (درجه روشنایی)، a*(درجه قرمزی) و b*(درجه زردی)، قند میوه، درصد پوسیدگی میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، اسید آسکوربیک و فنل در زمان های مختلف انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر فراصوت بر پوسیدگی و کاهش وزن میوه معنی دار (P≤0.01) بود، اما اثر فرابنفش تنها بر پوسیدگی و درجه قرمزی (a*) گوشت میوه معنی دار (P≤0.01) شد. اثر زمان انبارمانی نیز بر همه پارامترها معنی دار (P≤0.01) بود. در زمان 40 روز از انبارمانی، بیشترین میزان کاهش وزن (50/31 درصد) در تیمار شاهد و کمترین میزان کاهش وزن (30/83 درصد) مربوط به تیمار فراصوت در مدت 6 دقیقه بود. در روز 40 از انبارمانی، در تیمارهای فرابنفش به مدت 10 دقیقه و فراصوت به مدت 3 و 6 دقیقه هیچگونه علایم پوسیدگی مشاهده نشد. بر اساس نتایج، تیمار میوه های چیکو با پرتوتابی فراصوت به مدت 6 دقیقه و اشعه UV-C به مدت 10 دقیقه سبب بالاترین کیفیت ظاهری میوه چیکو در طی انبار شد.