شاه قولی تبریزی و نقش او در ایجاد سبک ساز عثمانی (مطالعه موردی: نقوش کاشی‏‏ کاری سنت اداسی در توپقاپی‏ سرای)

تبادلات سیاسی  فرهنگی میان دو منطقه ایران و آسیای ‏‏ صغیر، با آغاز قرن دهم‏‏ هجری و سقوط حکومت تیموری و قدرت یافتن صفویان، مهاجرت نخبگان و انتقال برخی آثار فرهنگی  هنری ایران به تختگاه عثمانیان، به اوج خود رسید. یکی از مهم‏‏ ترین جریان‏‏ های هنری عثمانیان که در این دوره شکل گرفت، رواج  سبک ساز در طراحی است که نخست در کاشی‏‏ کاری‏‏ های ابنیه مهم آن دوران، همچون توپقاپی‏ سرای، و پس از آن، در انواع هنرهای آن دیار به‏‏ کار رفت. این تحقیق بر معرفی شاه‏ قولی تبریزی، خالق سبک ساز عثمانی، و جایگاه او در توسعه آن تاکید دارد، و علاوه بر آن، به این پرسش پاسخ خواهد داد که آثار طراحی و نقوش کاشی‏‏ کاری سنت اداسی در توپقاپی‏ سرای که بر پایه سبک ساز و با نظارت شاه‏ قولی شکل گرفته، بر چه کیفیتی استوار و نمایانگر چه ویژگی‏‏ هایی است. نتایج کلی پژوهش، نشان می‏‏ دهد که سبک ساز با ویژگی‏‏ های خاصی چون برگ‏‏ های کنگره‏‏ دار سه‏‏ تایی خمیده و تیز، برگ‏‏ های خنجری‏ شکل، انواع گل‏‏ های ختایی و سیمرغ و اژدها با رنگ‏‏ های محدود و کم‏‏ رنگ، به سبک طراحی تیموری، هویت می‏‏ یابد و برای نخستین‏‏ بار به دست شاه‏‏ قولی در کاشی‏‏ کاری توپقاپی‏ سرای نمایان شده است. این پژوهش در دسته پژوهش‏‏ های کیفی قرار می‏‏ گیرد و روش آن تحلیلی‏‏   ‏‏ تطبیقی است.