الگوی گسترش کالبدی شهر بوشهر

ارزیابی و پایش ساختار گسترش کالبدی شهری برای شناخت روند توسعه و مسایل موجود گام مهمی در راستای مدیریت بهینه شهر است. هدف این تحقیق، بررسی الگوی گسترش کالبدی شهر بوشهر در دوره 1401-1363 بود.

این مطالعه کمی-کیفی در دو بخش در سال 1401 در شهر بوشهر اجرا شد. ابتدا ساختار گسترش کالبدی شهر بوشهر در دوره 1401-1363 با استفاده از تصاویر ماهواره ای مطالعه شد. تاثیرات ناشی از رشد شهری با بررسی وضعیت منطقه و مطالعه سایر تحقیقات برآورد و در قالب پرسش نامه بررسی شد. پرسش نامه اولیه با استفاده از دو دوره نظر 30 خبره بازبینی شد. در بخش کمی، پس از طراحی نسخه دوم پرسش نامه، روایی محتوا با استفاده از نظریات 30 متخصص محاسبه شد. معیارهای شاخص و نسبت روایی پرسش نامه با مقادیر بالای 60% تایید شدند. سپس، پرسش نامه میان 250 نفر از کارشناسان مدیریت و برنامه ریزی شهری در شهر بوشهر توزیع شد. داده ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه و روش وزن دهی ویکور تحلیل شدند.

ساختار شهر بوشهر دارای 4 هسته اصلی بود. مهم ترین تاثیرات این توسعه چند هسته ای را می توان در شاخص های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و 16 بعد موثر خلاصه کرد. بر اساس نتایج به دست آمده، بعدهای آسیب فضای سبز و افزایش بازده انرژی در بعد زیست محیطی، حفظ صنایع فرهنگی منحصر به فرد و همبستگی اجتماعی و افزایش مشارکت محلی در بعد اجتماعی و توسعه صنعت گردشگری با تفاوت های محیطی مراکز و تنوع عملکردها و تعدد مراکز شهری در بعد اقتصادی باید برای حل مشکلات رشد چندهسته ای شهر و مدیریت بهینه شهری مورد توجه قرار گیرند.

الگوی گسترش افقی شهر بوشهر بر اساس ساختار چندهسته ای شکل گرفته است که بیشترین تاثیر را بر شاخص های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی دارد.