تحلیل مسئولیت دولت در تدوین سیاستگذاری تامین اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران

دولت از مهمترین نهادهای بشری است که در مقایسه با سازمانها، نهادها یا گروه های دیگر دارای اهداف گسترده و فراگیرتری بوده و غایت اصلی آن تامین خیر عمومی است . مبنای عقل دولت تامین مصلحت عمومی است و سیاستگذاری عمومی به عنوان ساحتی از اراده یا عمل دولت باید با به کارگیری بهترین راه حل ممکن معطوف به تحقق این مبنا باشد.تحقیق حاضر با روش توصیفی- تحلیلی درصدد پاسخ به این سوال است که، مسیولیت و عملکرد دولت در قبال سیاستگذاری تامین اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران چگونه قابل تبیین و ارزیابی می باشد؟ یافته های تحقیق نشان از آن دارد که، عملکرد و مسیولیت پذیری دولت درحوزه سیاستگذاری تامین اجتماعی درجمهوری اسلامی ایران بر اساس، نگرش واکنشی و احساسی، تفسیر حمایتی، عدم تطابق با حق و تکلیف قانون مدارانه در زمینه برخورداری آحاد جامعه از منافع عمومی و بر مبنای رویکرد تغییرات جزیی- تدریجی (محافظ کارانه) قابل تبیین و ارزیابی می باشد.