رفتارشناسی ایالات متحده در زمینه کاربرد زور پس از حوادث 11 سپتامبر

یکی از مهمترین پیامدهای حوادث یازده سپتامبر سال 2001 میلادی، ایجاد محیط امنیتی پیچیده و خطرناک جدیدی بود که به تجدید حاکمیت کاربرد زور در روابط بین الملل انجامید. در پی این حوادث اصل آمرانه ممنوعیت توسل به زور مندرج در بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد با تهدیدی جدی مواجه گردید. در واکنش به این حملات ایالات متحده آمریکا با ابراز نگرانی از عدم کارآیی قواعد کاربرد زور در مقابله با تهدیدات نوظهور ناشی از اعمال تروریستی و گسترش سلاح کشتار جمعی، راهبرد امنیتی جدید خود را برمبنای اقدام پیشدستانه/ پیشگیرانه مطرح نمود و با تثبیت آن در اسناد راهبرد امنیت ملی و آزمودن در حوزه عملیاتی، نظام حقوق مربوط به جنگ منشور ملل متحد را به چالش کشید. این مقاله با بهره گیری از نظریه واقع گرایی نوکلاسیک، بر آن است با تحلیل مواضع رسمی و رفتار ایالات متحده در رابطه با کاربرد زور نشان دهد رویکرد این کشور پس از حوادث 11سپتامبر، تلاش برای کسب آزادی عمل استثنایی در توسل به زور تحت یک نظام حقوقی بین المللی هژمونیک بوده است