آثار و نتایج فرهنگ انتظار در کلام امام علی(ع) و نهج البلاغه

هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های آثار و نتایج فرهنگ انتظار از دیدگاه اسلام در کلام امام علی(ع) و بر مبنای کتاب نهج البلاغه است. سوال پژوهش حاضر بر مولفه های فرهنگ انتظار از منظر آثار و نتایج از دیدگاه نهج البلاغه استوار است و در مقام پاسخ، این فرضیه را به محک آزمون می گذارد که مولفه های آثار و نتایج فرهنگ انتظار در کلام امام علی(ع) و از دیدگاه نهج البلاغه بر چهار عنصر معرفتی، ارزشی، رفتاری و احساسی، عاطفی متکی است. در این پژوهش روش گردآوری داده ها مبتنی بر روش اسنادی، روش تجزیه و تحلیل داده ها تحلیل محتوا و ملهم از ادبیات نظری مربوط به فرهنگ انتظار است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلام امام علی(ع) و کتاب نهج البلاغه است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که درکلام امام علی(ع) و در نهج البلاغه، مولفه ها دارای درهم تنیدگی و به هم پیوستگی خاصی است. با این حال در بین شش آثار و نتایج فرهنگ انتظار ذکر شده، بیشترین آثار فرهنگ انتظار مربوط به احساس حضور و نظارت امام عصر؟عج؟(تقوای الهی) است، و جهاد با نفس و رسیدن به ارزش های اخلاقی(وفاق و همبستگی)؛ ایجاد روحیه مقاومت وپیشرفت(حرکت و پویایی)؛ اطاعت از اوامر الاهی و خودسازی خود و دیگران(جهاد با نفس)؛ امیدبخشی در برابر ظلم و فساد(ظلم ستیزی)؛ قرب به حق تعالی و تکامل روحی و معنوی(مقام بندگی)؛ به ترتیب در ردیف بعدی هستند. این امر نشان می دهد که آثار و نتایج فرهنگ انتظار از منظر امام علی(ع) نهج البلاغه، بیشتر بر امر اجتماعی است تا فردی.