مطالعه پیامدهای چشم انداز سازی شغلی در سازمان های دولتی ایران

چشم انداز شغلی می تواند به عنوان یکی از ابزارهای مدیریت،که به کسب هدف و پیشرفت هم زمان فرد وسازمان کمک میکند مورد توجه قرار گیرد، بررسی و تحلیل مولفه ها، نقش ها، وظایف، شغل ها و عملکردها در سیر خدمتی کارکنان سازمان دولتی ، بیانگر این واقعیت است که در ساختارهای موجود چندان توجهی به بحث چشم انداز شغلی کارکنان نشده و دارای اشکالاتی است که ازجمله می توان به: مبهم بودن مسیر شغلی، معیوب بودن چرخه گردش شغلی، منطبق نبودن مشاغل با توانایی ها وعلایق، نبود اطمینان به پیشرفت شغلی بین کارکنان، توجه نکردن به نیازهای کارکنان، افزایش جابجایی و نقل وانتقالات، محدودیت و به موقع نبودن ترفیعات و بازنشسته نشدن بخشی از کارکنان و مدیران اشاره کرد..هدف پژوهش حاظر مطالعه پیامدهای چشم انداز سازی شغلی در سازمان های دولتی ایران است.از آنجاییکه پژوهش حاضر بر شکل دهی چارچوب مفهومی یا تدوین تیوری تاکید دارد و نیاز به آشکارسازی دانش ضمنی خبرگان در این حوزه می باشد، از استراتژی نظریه داده بنیاد بهره می برد. هم چنین برای جمع آوری داده ها از نوعی نمونه گیری به روش گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری استفاده شد وخبرگان مصاحبه شونده، منابع پژوهش را تشکیل می دهند.چشم انداز شغلی در سازمان های دولتی دارای دو بعد اصلی چشم انداز شخصی و چشم انداز سازمانی می باشد،همچنین شرایط علی،عوامل زمینه ای،راهبردها،شرایط مداخله گر وپیامدهای چشم انداز شغلی به روش نظریه داده بنیاد استخراج شده است.اگر نظام مسیر شغلی ،چشم انداز سازی شغلی و مدیریت آن در سازمان به درستی و صحیح اجرا شود، می تواند به کاهش ابهام و سرخوردگی یا فرسودگی شغلی، دراختیارداشتن جایگزین نیرو، کمک به رشد و ترقی آحاد کارکنان منجر شود.