رابطه پوشش بیمه ای خدمات دندانپزشکی با سلامت دهان و دندان

پوشش های بسیار ضعیف درمان پایه در بخش بیمه های دندانپزشکی موجب شده تا این گونه خدمات، برای مردم به عنوان خدماتی لوکس تلقی شده و شاخص های سلامت دهان و دندان در ایران، از مطلوبیت چندانی برخوردار نباشد. با توجه به پوشش های درمان مازاد تکمیلی توسط بیمه های تجاری در این پژوهش به بررسی رابطه پوشش بیمه ای خدمات دندان پزشکی با میزان سلامت دهان و دندان پرداخته شد.

روش پژوهش توصیفی، تحلیلی و مقطعی بود، جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران مراجعه کننده به کلینیک های شهر تهران در سال 1401 بودند. حجم نمونه در این مطالعه برابر با 383 نفر بود که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شده بود و داده ها در سطح آمار توصیفی و استنباطی و آزمون های t یک جامعه و دوجمله ای و آزمون فریدمن مورد تحلیل قرار گرفتند.

بین پوشش بیمه ای خدمات دندانپزشکی و سلامت دهان و دندان افراد رابطه معناداری وجود دارد (0.000=P و 23.99=t). از طرفی بین میزان پرداخت از جیب بیماران درخصوص خدمات دندانپزشکی با وضعیت سلامت دهان و دندان رابطه معناداری مشاهده شده است (0.000=P و 16.117=t). نتایج حکایت از تاثیر میزان پرداخت بیمه ای خدمات دندانپزشکی بر میزان استفاده از خدمات دندانپزشکی دارد (00.000=P و 29.73=t). همچنین ویژگی های دموگرافیک بیمه گذار (شاخص DMFT، سن، جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل) بر میزان استفاده از خدمات دندانپزشکی تاثیر گذار بودند (0.000=P و 33.04=t).

مسیولان و دست اندرکاران سلامت دهان و دندان به دلیل وجود رابطه بین پوشش بیمه، میزان پرداختی، سن و سطح تحصیلات افراد با سلامت دهان و دندان باید تصمیم گیری و سیاست گذاری مناسبی انجام دهند.