بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی با خودکارآمدی اجتماعی در بین دانش آموزان دوزبانه و عوامل اجتماعی مرتبط با آن (مورد مطالعه: دانش آموزان سال آخر دبیرستانهای شهر شاهین دژ در آذربایجان غربی)

این پژوهش با هدف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان انجام شده است.

پژوهش از نوع پژوهش های کمی و به صورت پیمایش میدانی انجام یافته است. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل سال پایان مقطع دبیرستان شهر شاهین دژ در سال تحصیلی 1400-1399 هستند که از میان آنها 272 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری بررسی شده اند. داده های تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه حاوی سوالات استاندارد و با تکنیک مصاحبه جمع آوری شده اند برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارSPSS 21 استفاده شده و فرضیه های تحقیق براساس آزمون های متناسب با سطح سنجش متغیرها بررسی شده است.

یافته ها نشان می دهند خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بیش از اندازه متوسط معیار بکار رفته برای سنجش آن است و همبستگی آن با متغیرخودکارآمدی اجتماعی معناداراست. همچنین براساس نتایج، خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان برحسب جنس آنها متفاوت و برای دختران بیش از پسران است. نتایج آزمون رگرسیون نشان می دهد دو مولفه کوشش و بافت، از سازنده های خودکارآمدی تحصیلی قریب 65 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تا تبیین می نمایند.

با توجه به وجود رابطه معنادار بین خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان با فراهم کردن بستر مناسب کوشش دانش آموزان، می توان خودکارآمدی اجتماعی آنها را تقویت نمود.